ວິທີການຮັບຮູ້ ແລະ ຮັບມືກັບພະຍາດແອນແທຣກໂນສ ໃນຕົ້ນພິກໄທ

ພະຍາດແອນແທຣກໂນສໃນຕົ້ນພິກໄທ

ພະຍາດແອນແທຣກໂນສໃນຕົ້ນພິກໄທ ບໍ່ພຽງແຕ່ເຮັດໃຫ້ຜົນຜະລິດ ແລະ ຄຸນນະພາບຂອງໝາກພິກໄທຫຼຸດລົງເທົ່ານັ້ນ, ແຕ່ຍັງອາດເຮັດໃຫ້ຕົ້ນພິກໄທຕາຍໄດ້ ຖ້າບໍ່ໄດ້ຮັບການກວດພົບ ແລະ ປິ່ນປົວທັນເວລາ. ການເຂົ້າໃຈຢ່າງລະອຽດກ່ຽວກັບສາເຫດ, ອາການ ແລະ ວິທີການປ້ອງກັນ ແລະ ປິ່ນປົວພະຍາດແອນແທຣກໂນສ ຈະຊ່ວຍໃຫ້ຊາວກະສິກອນສາມາດປົກປ້ອງສວນພິກໄທຂອງຕົນເອງໄດ້ດີຂຶ້ນ, ພ້ອມທັງເພີ່ມຜົນຜະລິດ ແລະ ຜົນກຳໄລຈາກການປູກພິກໄທ. ຮ່ວມກັບ Sataka ສຶກສາກ່ຽວກັບວິທີການປິ່ນປົວ ແລະ ປ້ອງກັນພະຍາດໃນບົດຄວາມຂ້າງລຸ່ມນີ້!

1. ວິທີການຮັບຮູ້ພະຍາດແອນແທຣກໂນສໃນຕົ້ນພິກໄທ

ພະຍາດແອນແທຣກໂນສໃນຕົ້ນພິກໄທ ມັກຈະທຳລາຍສ່ວນຕ່າງໆຂອງຕົ້ນພິກໄທ ເຊັ່ນ: ໃບ, ໝາກ ແລະ ກິ່ງກ້ານ. ຖ້າບໍ່ໄດ້ຮັບການສະກັດກັ້ນທັນເວລາ, ພະຍາດສາມາດແຜ່ລະບາດ ແລະ ກໍ່ໃຫ້ເກີດຄວາມເສຍຫາຍຢ່າງຮ້າຍແຮງ.

ອາການທຳອິດທີ່ສັງເກດເຫັນໄດ້ ແມ່ນຈຸດສີນ້ຳຕານຮູບວົງມົນ ມັກຈະປາກົດຢູ່ແຄມໃບ ຫຼື ກາງໃບ. ຈຸດເຫຼົ່ານີ້ສາມາດຂະຫຍາຍໃຫຍ່ຂຶ້ນ ແລະ ເຮັດໃຫ້ໃບແຫ້ງ, ເຮັດໃຫ້ໃບເປັນສີເຫຼືອງ ແລະ ຫຼົ່ນລົງໄວ. ພະຍາດນີ້ມັກຈະເຮັດໃຫ້ເກີດຈຸດເນົ່າສີດຳ trên ໝາກພິກໄທ, ເລີ່ມຕົ້ນຈາກຈຸດນ້ອຍໆ ແລະ ຫຼັງຈາກນັ້ນແຜ່ລາມອອກໄປ ເຮັດໃຫ້ໝາກແຫ້ງ ແລະ ເປັນສີດຳ. ໝາກທີ່ຕິດເຊື້ອພະຍາດ ມັກຈະບໍ່ເຕີບໃຫຍ່ເຕັມທີ່ ແລະ ຫຼົ່ນລົງກ່ອນທີ່ຈະສຸກ.

ເຊື້ອເຫັດແອນແທຣກໂນສ ຍັງສາມາດທຳລາຍກິ່ງ ແລະ ລຳຕົ້ນຂອງຕົ້ນພິກໄທ, ເຮັດໃຫ້ກິ່ງແຕກ, ແຫ້ງ, ເຊິ່ງເຮັດໃຫ້ຕົ້ນພິກໄທງ່າຍຕໍ່ການຫັກ ແລະ ຜົນຜະລິດຫຼຸດລົງ. ການກວດພົບອາການຂອງພະຍາດແອນແທຣກໂນສແຕ່ຫົວທີ ຈະຊ່ວຍໃຫ້ຊາວກະສິກອນສາມາດປະຕິບັດມາດຕະການປ້ອງກັນໄດ້ທັນເວລາ ກ່ອນທີ່ພະຍາດຈະແຜ່ລາມໄປທົ່ວສວນພິກໄທ.

ອາການຂອງພະຍາດແອນແທຣກໂນສໃນຕົ້ນພິກໄທ

2. ບາງສາເຫດຫຼັກທີ່ເຮັດໃຫ້ເກີດພະຍາດແອນແທຣກໂນສໃນຕົ້ນພິກໄທ

ເຊື້ອເຫັດ Colletotrichum sp. ເປັນສາເຫດຫຼັກທີ່ນຳໄປສູ່ພະຍາດແອນແທຣກໂນສ. ເຊື້ອເຫັດຊະນິດນີ້ມັກຈະເຕີບໃຫຍ່ໄດ້ດີໃນສະພາບແວດລ້ອມທີ່ມີຄວາມຊຸ່ມຊື່ນ, ໂດຍສະເພາະໃນຊ່ວງລະດູຝົນ ເມື່ອຄວາມຊຸ່ມຊື່ນໃນອາກາດສູງ. ປັດໄຈຕໍ່ໄປນີ້ ສາມາດສ້າງເງື່ອນໄຂທີ່ເອື້ອອຳນວຍຕໍ່ການເກີດພະຍາດ:

• ອຸນຫະພູມສູງ ແລະ ຄວາມຊຸ່ມຊື່ນສູງ: ເປັນສະພາບທີ່ເໝາະສົມທີ່ສຸດ ສຳລັບເຊື້ອເຫັດໃນການເຕີບໃຫຍ່. ເຂດປູກພິກໄທທີ່ມີຝົນຕົກຫຼາຍ, ໂດຍສະເພາະໃນໄລຍະທີ່ຕົ້ນພິກໄທກຳລັງອອກໝາກ, ມັກຈະຕິດເຊື້ອພະຍາດແອນແທຣກໂນສໄດ້ງ່າຍ.

• ສວນພິກໄທທີ່ບໍ່ໄດ້ຮັບການຕັດແຕ່ງຢ່າງຖືກຕ້ອງ: ຕົ້ນພິກໄທປູກໜາແໜ້ນເກີນໄປ ເຮັດໃຫ້ອາກາດບໍ່ສາມາດໄຫຼວຽນໄດ້ດີ, ສ້າງສະພາບແວດລ້ອມທີ່ຊຸ່ມຊື່ນ, ເຊິ່ງເປັນເງື່ອນໄຂທີ່ເອື້ອອຳນວຍຕໍ່ການເຕີບໃຫຍ່ຂອງເຊື້ອເຫັດ.

ສະພາບແວດລ້ອມທີ່ຊຸ່ມຊື່ນ

3. ວິທີການປ້ອງກັນພະຍາດແອນແທຣກໂນສໃນຕົ້ນພິກໄທ

ການປ້ອງກັນພະຍາດແມ່ນວິທີທີ່ດີທີ່ສຸດໃນການປົກປ້ອງສວນພິກໄທ. ບາງວິທີການປ້ອງກັນທີ່ຊາວກະສິກອນສາມາດນຳໃຊ້ໄດ້:

• ເລືອກພັນພິກໄທທີ່ມີຄວາມຕ້ານທານພະຍາດ: ຊາວກະສິກອນຄວນເລືອກພັນພິກໄທທີ່ມີຄວາມສາມາດໃນການຕ້ານທານພະຍາດແອນແທຣກໂນສ ເພື່ອຫຼຸດຜ່ອນຄວາມສ່ຽງຕໍ່ການຕິດເຊື້ອ.
• ຮັກສາໄລຍະຫ່າງໃນການປູກ: ຕົ້ນພິກໄທຄວນໄດ້ຮັບການປູກໃນໄລຍະຫ່າງທີ່ເໝາະສົມ, ບໍ່ຄວນປູກໃຫ້ໜາແໜ້ນເກີນໄປ ເພື່ອໃຫ້ມີລົມພັດຜ່ານໄດ້ດີ.
• ຕັດແຕ່ງກິ່ງໃບເປັນປະຈຳ: ການຕັດແຕ່ງກິ່ງໃບເປັນປະຈຳ ຈະຊ່ວຍໃຫ້ຕົ້ນພິກໄທມີລົມພັດຜ່ານໄດ້ດີ, ຫຼີກລ່ຽງການສ້າງເງື່ອນໄຂໃຫ້ເຊື້ອເຫັດເຕີບໃຫຍ່.
• ລະບາຍນ້ຳໃຫ້ດີ: ຊາວກະສິກອນຄວນເອົາໃຈໃສ່ຕໍ່ການລະບາຍນ້ຳໃນສວນ, ຫຼີກລ່ຽງການປ່ອຍໃຫ້ນ້ຳຂັງຫຼັງຈາກຝົນຕົກ, ພ້ອມທັງຄວບຄຸມປະລິມານນ້ຳໃນການຫົດໃຫ້ເໝາະສົມ.
• ໃຫ້ປຸ໋ຍຢ່າງສົມດູນ: ຕົ້ນພິກໄທຄວນໄດ້ຮັບປຸ໋ຍຢ່າງສົມດູນ ແລະ ມີສານອາຫານທີ່ພຽງພໍ ເພື່ອໃຫ້ເຕີບໃຫຍ່ແຂງແຮງ, ຊ່ວຍເພີ່ມຄວາມຕ້ານທານຕໍ່ພະຍາດ.
• ກຳຈັດຊາກພືດຫຼັງການເກັບກ່ຽວ: ການກຳຈັດຊາກພືດຫຼັງຈາກການເກັບກ່ຽວ ເພື່ອຈຳກັດແຫຼ່ງທີ່ເປັນຕົ້ນເຫດຂອງການຕິດເຊື້ອໃນລະດູການຕໍ່ໄປ.

ນ້ຳຂັງຫຼັງຈາກຝົນຕົກ

4. ວິທີການຮັບມືກັບພະຍາດແອນແທຣກໂນສໃນຕົ້ນພິກໄທ

ຖ້າສວນພິກໄທຕິດເຊື້ອພະຍາດແອນແທຣກໂນສແລ້ວ, ຊາວກະສິກອນຄວນປະຕິບັດມາດຕະການປິ່ນປົວທັນທີ ເພື່ອປ້ອງກັນບໍ່ໃຫ້ພະຍາດແຜ່ລະບາດ ແລະ ກໍ່ໃຫ້ເກີດຄວາມເສຍຫາຍຫຼາຍຂຶ້ນ:

ໃຊ້ຢາປິ່ນປົວພະຍາດ: ໃນຕະຫຼາດປະຈຸບັນມີຢາຫຼາຍຊະນິດທີ່ໃຊ້ໃນການປິ່ນປົວພະຍາດແອນແທຣກໂນສໃນຕົ້ນພິກໄທ. ຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ, ຊາວກະສິກອນຄວນເລືອກຢາທີ່ໄດ້ຮັບການແນະນຳຈາກກະຊວງກະສິກຳ, ປະຕິບັດຕາມປະລິມານ ແລະ ວິທີການນຳໃຊ້ຕາມຄຳແນະນຳ ເພື່ອໃຫ້ໄດ້ຜົນດີທີ່ສຸດ. ບາງສ່ວນປະກອບທີ່ນິຍົມໃຊ້ ລວມມີ Difenoconazole, Azoxystrobin, ຫຼື Propiconazole.

ໃຊ້ວິທີການທາງຊີວະພາບ: ນອກຈາກການໃຊ້ຢາແລ້ວ, ຊາວກະສິກອນຍັງສາມາດໃຊ້ເຊື້ອເຫັດຕ້ານທານ ຫຼື ຜະລິດຕະພັນທາງຊີວະພາບ ເພື່ອຄວບຄຸມເຊື້ອເຫັດທີ່ເປັນສາເຫດຂອງພະຍາດໄດ້ຢ່າງປອດໄພ.

ຕັດແຕ່ງສ່ວນທີ່ຕິດເຊື້ອ: ຕັດສ່ວນຂອງຕົ້ນພິກໄທທີ່ຕິດເຊື້ອພະຍາດອອກ ແລະ ທຳຄວາມສະອາດອຸປະກອນຫຼັງຈາກການຕັດແຕ່ງ ເພື່ອປ້ອງກັນການແຜ່ລະບາດ. ກວດສວນສວນເປັນປະຈຳ: ຊາວກະສິກອນຄວນກວດສວນສວນເປັນປະຈຳ ເພື່ອກວດພົບອາການຂອງພະຍາດໄດ້ໄວທີ່ສຸດ.

ສານ Difenoconazole ໃນຮູບແບບເມັດ

5. ບັນຫາທີ່ພົບເລື້ອຍໃນການປ້ອງກັນ ແລະ ຮັບມືກັບພະຍາດແອນແທຣກໂນສ

ໃນຂະບວນການປ້ອງກັນ ແລະ ຮັບມືກັບພະຍາດແອນແທຣກໂນສ, ຊາວກະສິກອນຫຼາຍຄົນມັກຈະພົບບັນຫາຕໍ່ໄປນີ້, ເຊິ່ງເຮັດໃຫ້ການປິ່ນປົວບໍ່ໄດ້ຜົນດີ:

• ໃຊ້ຢາບໍ່ຖືກປະລິມານ: ຊາວກະສິກອນຫຼາຍຄົນມີນິໄສໃຊ້ຢາຂ້າເຊື້ອໂດຍບໍ່ໄດ້ໃຊ້ໃນປະລິມານທີ່ຖືກຕ້ອງ, ໜ້ອຍເກີນໄປ ຫຼື ຫຼາຍເກີນໄປ, ເຊິ່ງເຮັດໃຫ້ປະສິດທິພາບຂອງຢາຫຼຸດລົງ ແລະ ເສຍຄ່າໃຊ້ຈ່າຍຫຼາຍ.
• ດູແລສວນບໍ່ທົ່ວເຖິງ: ຖ້າດູແລສວນພຽງແຕ່ບາງສ່ວນ ຫຼື ບໍ່ໄດ້ປະຕິບັດມາດຕະການຕ່າງໆຢ່າງຄົບຖ້ວນ, ພະຍາດແອນແທຣກໂນສອາດຈະກັບມາເປັນໃໝ່ ແລະ ແຜ່ລະບາດໄດ້ໄວ.
• ບໍ່ຄວບຄຸມສະພາບແວດລ້ອມ: ການບໍ່ຄວບຄຸມສະພາບແວດລ້ອມ ແລະ ຊາກພືດ ຈະເຮັດໃຫ້ເຊື້ອເຫັດທີ່ເປັນສາເຫດຂອງພະຍາດສາມາດເຕີບໃຫຍ່ຂຶ້ນມາອີກ.

ບໍ່ຖືກປະລິມານ

ພະຍາດແອນແທຣກໂນສໃນຕົ້ນພິກໄທ ເປັນສິ່ງທ້າທາຍອັນໃຫຍ່ຫຼວງຕໍ່ຊາວກະສິກອນ. ການປະສົມປະສານລະຫວ່າງການປ້ອງກັນ ແລະ ການປິ່ນປົວຢ່າງຖືກວິທີ ຈະຊ່ວຍປົກປ້ອງສວນພິກໄທໃຫ້ແຂງແຮງ, ຮັກສາຜົນຜະລິດ ແລະ ຄຸນນະພາບໃຫ້ສູງ. ຫວັງວ່າບົດຄວາມຂອງ Sataka ຈະໃຫ້ຂໍ້ມູນທີ່ເປັນປະໂຫຍດແກ່ຊາວກະສິກອນ ໃນການປ້ອງກັນ ແລະ ຮັບມືກັບພະຍາດແອນແທຣກໂນສໃນຕົ້ນພິກໄທ.